Chapter 26

1<Postquam noxiorum,>etc. ORIG., hom. 21 in Num. Quia illi qui primo asciti fuerant pro peccato ceciderunt, etc., usque ad his autem cuncta quae promittuntur impleta sunt.

2<Numerate omnem.>Iterum populus numeratur et Levitae, ut interfectis primis carnalibus, novus populus Dei censeatur, qui per Jordanis baptismum transeat, et coelestis haereditatis repromissionem accipiat.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

49.

50.

51.

52.

53<Istis dividetur terra.>ORIG., ubi supra. Reprobatur prior populus qui est in circumcisione, etc., usque ad et merae divinitatis capaces per puritatem effecti. ID. Terrae hujus divisio, etc., usque ad sed illius quae urbibus contigua est.

54<Pluribus majorem.>Ut scilicet numerosior tribus majora spatia terrae sortiatur; quae minor autem fuerit, hominum numero minorem. Unus justus, secundum quod Deo acceptus, pro pluribus habetur; unde: <Per unum sapientem habitabitur civitas, tribus autem iniquorum desolabitur; et unus justus pro toto mundo. Iniqui autem, etsi multi sint, exigui et pro nihilo ducuntur apud Deum>Eccli. 16.. Est ergo multitudo laudabilis; unde Abrahae quem eduxit foras, ait: <Respice coelum si potes dinumerare stellas, ita erit semen tuum,>etc. Gen. 15.. In quo notandum quia justus in interioribus semper consistit, quia in abscondito orat Patrem, et omnis gloria filiae regis, id est, regalis animae, intrinsecus est: sed Deus educit eum foras, cum res postulat et rerum visibilium ratio.

55<Ut sors terram.>Per sortem praecipitur dividi haereditas, sed video ipsummet Moysen cui ista mandantur, non sorte dividere haereditatem Ruben, Gad, et dimidiae tribui Manasse Josue 15.: Jesus quoque Nave, extra sortem dat haereditatem tribui Judae et Caleb et tribui Ephraim, et dimidiae tribui Manasse. In caeteris sors mittitur: unde puto, quod in coelesti haereditate aliqui non venient ad sortem, neque cum caeteris quamvis sancti sint numerabuntur, sed erit egregia eorum haereditas, sicut fuit Caleb, et tribui Judae, et Jesu filio Nave. Sicut enim cum adepta victoria dividuntur spolia, egregii bellatores cum caeteris non ducuntur ad sortem, sed optima quaeque virtutum merito percipiunt, caeteri sorte utuntur jure victoriae: ita videtur mihi Christus Dominus meus facturus. Illis enim praecipuos et sublimes decernet honores, quorum facta magnifica et sublimes cognoscit virtutes, unde ait: <Volo, Pater, ut ubi ego sum, illic et isti mecum sint.>Joan. 17.. Et alibi, <Sedebitis et vos super duodecim thronos, judicantes duodecim tribus,>etc. Matth. 19.. Et alibi, <Sicut tu in me, Pater, et ego in te, ita et isti in nobis unum sint>Joan. 17.. Haec omnia non sorte descendunt, sed dilectionis praerogativa.

56.

57.

58.

59.

60.

61.

62.

63.

64.

65<Nisi Caleb filius Jephone, et Josue filius Nun.>ISID. Sexcenta millia armatorum de Aegypto dicuntur egressa, et duo tantum in terram promissionis ingressi. Multi enim per baptismum ad fidem transeunt, sed ad coelestem patriam paucissimi perveniunt, secundum illud: <Multi enim sunt vocati, pauci vero electi>Matth. 20.. Duo tantum ingrediuntur, propter eos qui ex utroque populo coeleste regnum adipiscuntur, vel qui per actionem et contemplationem ad aeternam beatitudinem praedestinantur.

‎